Εν όψει της κυκλοφορίας της Maxxxine φέτος τον Ιούνιο, κρίνεται αναγκαία η επαναπαρακολούθηση των ταινιών “Pearl” (2022), και “Χ”, οι οποίες αποτελούν την πεμπτουσία της καριέρας της Mia Goth ως πρωταγωνίστρια. Πρόκειται για μια τριλογία ενός ονείρου βαμμένο με αίμα και παράνοια.
Το ιδιαίτερο νουάρ στυλ του σκηνοθέτη, Ti West, είναι αυτό το οποίο κάνει αυτές τις ταινίες ξεχωριστές. Σαφώς, δεν μιλάμε για οσκαρικού βεληνεκούς παραγωγές, αλλά για έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα που δεν συναντάται στις σύγχρονες ταινίες τρόμου.
Κάθε πλοκή εκτυλίσσεται σε διαφορετική δεκαετία και κρατά λίγο από τον χαρακτήρα του παλιού κινηματογράφου. Για παράδειγμα, στην ταινία Pearl, που αποτελεί και το origin story της αιματηρής περσόνας της Maxine, οι χαρακτήρες δανείζονται την υποκριτική των σταρ του 60, με αυτήν την ιδιαίτερη έμφαση στο λόγο και την αφύσικη λυρικότητα.
Τι είναι όμως αυτές οι ταινίες; Ποια είναι, τέλος πάντων, η ιστορία της Περλ-Μαξίν και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτήν;
Ξεκινώντας από την ταινία Pearl, συναντάμε την πρωταγωνίστριά μας παγιδευμένη στο απομονωμένο αγρόκτημα της οικογένειάς της, όπου πρέπει να φροντίζει τον άρρωστο πατέρα της υπό την επιτήρηση της αυταρχικής μητέρας της. Είναι ένα κορίτσι με πολλές φιλοδοξίες και ένα μεγάλο όνειρο: να καταφέρει να γίνει αστέρι του σινεμά. Η καταπίεση και η ματαιόδοξη φύση της την οδηγούν στη γέννηση του πραγματικού της εαυτού.
Συνεχίζοντας με την ταινία “Χ”, μια ομάδα ηθοποιών και ένα μικρό κινηματογραφικό συνεργείο φτάνουν σε μια αγροικία που κατοικείται από ένα ηλικιωμένο ζευγάρι στην έρημη εξοχή του Τέξας για να γυρίσουν μια ταινία. Αργότερα, οι επισκέπτες συνειδητοποιούν σιγά σιγά ότι δεν είναι ασφαλείς και ότι στοχοποιούνται από έναν κοντινό εχθρό.
Φτάνοντας στην επικείμενη ταινία “Maxxxine”, καταλήγουμε στο Χόλιγουντ, όπου η Maxine Minx, αποκτά -επιτέλους- τη μεγάλη ευκαιρία που έψαχνε για την καριέρα της. Αλλά καθώς ένας μυστηριώδης δολοφόνος καταδιώκει τις επίδοξες στάρλετ του Χόλιγουντ, ένα ίχνος αίματος απειλεί να αποκαλύψει το σκοτεινό παρελθόν της.
Μία ενδιαφέρουσα πληροφορία είναι ότι την επομένη της πρεμιέρας του X, ο Ti West αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια μιας υποχρεωτικής καραντίνας δύο εβδομάδων COVID-19 στο ξενοδοχείο του στη Νέα Ζηλανδία (όπου γυριζόταν η ταινία), έγραψε ένα prequel, το Pearl. Η εταιρία παραγωγής έδωσε το πράσινο φως για την ταινία πριν ακόμη ολοκληρωθεί η παραγωγή του “X”, με τις δύο ταινίες να κυκλοφορούν με λίγους μήνες διαφορά, το 2022. Παρόλα αυτά, οι χρονολογίες δεν συνάδουν φαινομενικά μεταξύ τους, καθώς η Περλ δρα κατά το 1918 και η Μαξίν τη δεκαετία του ‘70.
Παρόλα αυτά, αν αυτές οι ταινίες έχουν να μας δώσουν κάτι το πιο βαθύ πέραν της τρέλας που ακολουθεί ένα αμερικανικό όνειρο, αυτό είναι η ιστορία μιας καταπιεσμένης γυναίκας, η οποία εμμένει τα κοινωνικά στερεότυπα που τη θέλουν σεμνή και κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους ενός σπιτιού. Η Περλ, τουλάχιστον, δείχνει ακόμη και συναισθήματα αγάπης για τον πατέρα της και τον σύζυγό της, ακόμη και όταν η τρέλα έχει καταβάλει το μυαλό της.
Αποτελεί ένα -σχεδόν σουρεαλιστικό μέσα στη δυστοπία του- πορτραίτο γυναίκας της εποχής, όπου η προσωπική ευτυχία θυσιάζεται στο βωμό των υποχρεώσεων.
Τέλος, η εμβληματική σκηνή πίσω από τους τίτλους τέλους της ταινίας, όπου η Περλ χαμογελά πλατιά επί περίπου πέντε λεπτά αδιάκοπα, πέραν του ότι μας δίνει αυτό το αίσθημα ανησυχίας, είναι σαφώς ένα έμβλημα της πατριαρχικής απαίτησης η γυναίκα να χαμογελά πάντα για τα μάτια του άντρα της, διότι “αυτή είναι η θέση της”.
