Αναστασία Αντωνακάκη, Συντάκης στο pukkartstudio

Η Δικαιοσύνη της Πτώσης – Αναστασία αντωνακάκη

Σταθμίστε το καλά αυτό, αγαπητέ κύριε. Ζούσα ατιμώρητος. Καμία ετυμηγορία δεν με αφορούσε, δεν βρισκόμουν στην σκηνή του δικαστηρίου, αλλά […]

13 Μαΐου 2016 – 9:42 π.μ. Ο χρήστης Dorothy έγραψε: Μια φωνή μου τρυπάει τ’ αυτιά “είμαι άνεργη, τα παιδάκια

Ο Καλύτερος Άνθρωπος του Κόσμου, όταν ήταν πιο νέος, είχε γνωρίσει μια γυναίκα που δεν ήθελε να κάνει παιδιά. Την

Γνώρισα τον Καλύτερο Άνθρωπο του Κόσμου. Και πρέπει να τον γνωρίσετε κι εσείς. Πάντα αναρωτιόμουν αν υπάρχει. Κι αν υπάρχει,

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ Πτώση, Η (Π.) Κόκκαλο, Το (Κ.) (Πάνω στην σκηνή υπάρχει στα αριστερά, ένα δέντρο κι ένα σκοινί,

“Εδώ τους δίνεις πάρα πολλά στο πιάτο. Θα πρέπει να το δώσεις λίγο πιο υπαινικτικά, δεν χρειάζεται να τα αποκαλύπτεις

“«Αδύνατο» είναι ο ορισμός ενός γεγονότος μία στιγμή προτού συμβεί.” “Σήμερα εσείς είστε ένα είδος κοσμικού ασκητή, απομονώνεστε σε ένα

Η Ζ. τρώει το φαγητό της, συνήθως, με κουτάλι. Τα μακαρόνια, τις πατάτες, τα μπιφτέκια, τον αρακά, την ντομάτα. Το

Υπάρχει, λέει, ένα είδος στο σινεμά, που λέγεται Body Horror. Τρόμος του σώματος. Τρόμος για το σώμα. Σωματικός τρόμος. Η

Η Χ. περπατούσε στο σκονισμένο από το χώμα πεζοδρόμιο. Κοίταζε τα βήματά της και σκεφτόταν ένα μόνο πράγμα. “Εδώ δεν