Οι συγγραφείς
και γενικά οι καλλιτέχνες
εμπνέονται πολύ από την φιγούρα του απλού ανθρώπου – αν μιλούσα πολιτικά, που δεν μιλάω, όπως ξέρετε, θα έλεγα “του μικροαστού”, αλλά επειδή δεν μιλάω πολιτικά, θα πω απλώς “του απλού ανθρώπου” – που δεν αντέχει άλλο την ζωή του και ξυπνάει ένα πρωί και κάνει την επανάστασή του.
Γίνεται Δράκος, Έμπορος Ναρκωτικών, Δολοφόνος, Χαρτοπαίκτης, Υπόγειο, Κομμουνιστής, Αναρχικός, Τρομοκράτης.
Και ξέρεις γιατί το κάνουν αυτό οι συγγραφείς
και γενικά οι καλλιτέχνες;
Γιατί εύχονται αυτό που περιγράφουν να είναι αλήθεια.
Εύχονται να ξυπνήσει αυτός με το συγκεκριμένο ωράριο, τον συγκεκριμένο μισθό, τις συγκεκριμένες άδειες, τις συγκεκριμένες καλημέρες και τις κάποιες καληνύχτες –
– εύχονται να ξυπνήσει αυτός μια μέρα και να μην του αρκούν αυτά.
Εύχονται να ξυπνήσει αυτός μια μέρα και να γίνει σαν κι αυτούς.
Να έχει απορίες.
Να παίρνει ρίσκα.
Να πνίγεται στο σκοτάδι.
Κατά βάθος, οι συγγραφείς
και γενικά οι καλλιτέχνες
ζηλεύουν αυτόν τον άνθρωπο.
Τρομερά πολύ.
Τον ζηλεύουν τρομερά πολύ.
Αν μπορούσαν, θα ήταν σαν αυτόν.
Θέλουν. Αλλά δεν μπορούν.
Δεν μπορούν.
Γι’ αυτό, παίρνουν αυτόν τον άνθρωπο και τον ξυπνάνε μια μέρα, με το ζόρι. Τον βάζουν να φορέσει το δικό τους κοστούμι.
Τον ξυπνάνε μια μέρα, με το ζόρι, και του φυτεύουν αμφιβολίες. Τον καταδικάζουν να ακολουθήσει δαίμονες κι αγγέλους. Να γνωρίσει την απόλαυση. Να βυθιστεί στην πτώση.
Τον ξυπνάνε μια μέρα, με το ζόρι, και τον καταστρέφουν.
Και, να σου πω και κάτι – καλά κάνουν.
Δίκιο έχουν.
Θέλουν να τα’ χουν καλά με τον εαυτό τους.
Αλήθεια – υπάρχει πιο αγνή πρόθεση από αυτήν;
Nα τα’ χουν καλά με τον εαυτό τους.
Να αισθανθούν ότι είναι οι καλύτεροι.
Ότι οι επιλογές τους είναι οι σωστές.
Ότι έτσι πρέπει να γίνεται.
Αυτό είναι το φυσιολογικό.
Θέλουν να αισθανθούν ότι έχει νόημα η ζωή τους – αυτή η τόσο αβέβαιη ζωή.
Ότι έχει νόημα η αβεβαιότητα.
Λόγο ύπαρξης.
Οι συγγραφείς
και γενικά οι καλλιτέχνες
θέλουν να αισθανθούν ότι έχει νόημα η δική τους ζωή.
Όλοι αυτό θέλουν, άλλωστε.
Να έχει νόημα η δική τους ζωή.
Αυτός είναι ο κανόνας.
Οι συγγραφείς
και γενικά οι καλλιτέχνες
δεν αποτελούν εξαίρεση.
