Η χρήση του χρώματος στις ταινίες δεν αποτελεί απλώς ένα αισθητικό μέσο, αλλά και ένα βασικό εργαλείο για την αφήγηση της ιστορίας. Τα χρώματα στην οθόνη χρησιμοποιούνται για να “δρομολογήσουν” και να εντείνουν τα συναισθήματά μας. Από τα φωτεινά, ευφάνταστα χρώματα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας μέχρι τις θαμπές, σοβαρές αποχρώσεις μιας θλιβερής ιστορίας, τα χρώματα βοηθούν στην αφήγηση μιας ιστορίας χωρίς τη χρήση λέξεων ή πράξεων. Είναι οι ξεχασμένοι ήρωες των ταινιών. Οι άνθρωποι δεν τα παρατηρούν πάντα, αλλά έχουν μεγάλη επίδραση.
Η ψυχολογία των χρωμάτων έχει να κάνει με το πώς τα διάφορα χρώματα κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται και πώς αντιδρούν σε αυτά. Αυτή η ιδέα δεν αφορά μόνο στην τέχνη- βασίζεται στην ψυχολογία και τη μελέτη του εγκεφάλου.
Η μετάβαση από τον ασπρόμαυρο στον έγχρωμο κινηματογράφο δεν ήταν απλώς μια τεχνική βελτίωση. Άνοιξε νέες δυνατότητες για την αφήγηση ιστοριών. Επέτρεψε στους κινηματογραφιστές να χρησιμοποιούν τα χρώματα για να δείξουν πιο αποτελεσματικά συναισθήματα και ιδέες, κάνοντας τις ιστορίες τους πιο πλούσιες και πιο ενδιαφέρουσες.
Στις ταινίες, όπως αναφέρθηκε, τα χρώματα μπορούν να εκφράσουν συναισθήματα χωρίς τη χρήση λέξεων. Για παράδειγμα, το κόκκινο και το κίτρινο μπορούν να προκαλέσουν συναισθήματα ζεστά και οικεία. Το μπλε και το πράσινο μπορούν να συνοδεύουν συναισθήματα ηρεμία ή ακόμη και λύπης.
Τα χρώματα στις ταινίες μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αισθάνονται χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τα πράγματα και το πώς αισθάνονται συναισθηματικά. Μελέτες στην ψυχολογία των χρωμάτων δείχνουν ότι συγκεκριμένα χρώματα μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται και να σκέφτονται με συγκεκριμένους τρόπους, επειδή επηρεάζουν τον εγκέφαλο. Για παράδειγμα, η χρήση μπλε χρωμάτων σε μια εικόνα μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται γαλήνιοι και σκεπτόμενοι.
Από την άλλη πλευρά, η ύπαρξη ενός χρώματος σε μεγάλη έκταση, μπορεί να σημαίνει και κάτι το διαφορετικό από το δεδομένο. Ενδεικτικά, η έντονη χρήση κόκκινων χρωμάτων μπορεί να φέρει κάποιο συναίσθημα έντασης και επαγρύπνησης. Ο τρόπος, δηλαδή, με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα χρώματα στις ταινίες είναι σημαντικός για να μπορέσει ο θεατής να νιώσει ότι είναι πραγματικά μέρος της ιστορίας.
Το μέλλον των χρωμάτων στις ταινίες είναι εξίσου φωτεινό και συναρπαστικό με τα χρώματα που βλέπουμε στην οθόνη. Η νέα τεχνολογία καθιστά δυνατή τη χρήση των χρωμάτων στις ταινίες με διαφορετικούς και καλύτερους τρόπους και επιτρέπει στους σκηνοθέτες να είναι πιο δημιουργικοί. Αδιαμφισβήτητα, το χρώμα από μόνο του (καθ)ορίζει τις ζωές μας, πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε μια αναπαραστατική και παρούσα στη ζωή μας τέχνη, όπως ο κινηματογράφος.
