ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τότε που υπήρχαν μόνο αστέρια χωρίς ίχνος ανθρώπινης ζωής, κάπου στα περατά του ουρανού ένα μαγικό κοχύλι παίζει μια γλυκιά μελωδία από το μέλλον.
Πρώτη φορά που σε αγαπωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω και το ω φτάνει ως τα περατά του αστρικού σύμπαντος οπού ,δυο υπέρλαμπροι αστέρες , δυο γίγαντες του ουρανού καλοσυνάτοι, αγέρωχοι ερωτευμένοι ως τα μύχια της ψυχής τους ,ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν τρόπο να είναι μαζί όμως αλίμονο εάν πλησιάσουν πολύ ο ένας τον άλλον θα γίνουν αστερόσκονη.
Παιδιά δύο κομητών που πέθαναν στο ίδιο μέρος ,μόλις γέννησαν τα αστέρια τους. Από την βαθιά θλίψη του θανάτου στην απολυτή ολοκληρωτική χαρά της γέννησης, της δημιουργίας δύο μοναδικών αστερίων του Αστέρη και της Μαλαματένιας. Από παιδιά μαζί λαχταρούν να βρεθούν ο ένας στο πλάι του άλλου. Αγαπάνε. Λατρεύουν ποθούν ο ένας τον άλλον όμως αλίμονο εάν πλησιάσουν ο ένας τον άλλον θα εξιλεωθούν. Ανεκπλήρωτος πόθος, ανάγκη για την αγάπη την συντροφικότητα τον σεβασμό όλα τα ωραία πράγματα που μας κάνουν όλους χαρούμενους. Όσο περνάει ο καιρός τόσο μεγαλώνει η αγάπη αλλά και η απελπισία τους.
– Τι θα κάνουμε μην πλησιάζεις θα χαθείς .
-Δεν αντέχω να μην σε έχω.
-Πρώτη φορά που σε αγαπώ πρώτη που σε λατρευωωωωωωωωωω.
-Τι είναι αυτό Αστέρη;
-Δεν ξέρω ψυχή μου όμως λειτουργεί σαν βάλσαμο στην ψυχή
-Έχει ρυθμό ε-να δυο τρία τέσσερα παύση πε-ντε έξι εφτά οχτώ και εννιά. Χόρεψε μαζί μου αγαπημένη χόρεψε.
Και χωρίς να το καταλάβουν πλησίασαν αρκετά εκστασιασμένοι από τον χορό ενωθήκαν έκαναν μια τελευταία εντυπωσιακή φιγούρα στροφή νομίζω την ονόμασαν αργότερα και έγιναν αστερόσκονη. Όμως ποιος χορός έβγαλε τόσο πόνο τόση έκσταση και τόση ολοκλήρωση. Ζεϊμπέκικος έτσι τον ονόμασαν στο μέλλον έτσι θα τον λεμέ και εμείς
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
Όμως ήταν δυνατόν το αδυσώπητο και αχανής συμπάν να αφήσει να χαθεί μια τέτοια αγνή και μοναδική αγάπη ;
Φυσικά και όχι
Η αστερόσκονη του Αστέρη και της Μαλαματένιας ταξίδευαν επί αιώνες προσπαθώντας να βρουν τις αδελφές ψυχές που θα τους ένωναν για πάντα . Όμως η αναζήτηση τους ήταν μάταιη .Ώσπου έφτασαν πάνω από την Θράκη στην Ελλάδα την εποχή οπού βασίλευε ο Μέγας Αλέξανδρος στην Μακεδονία και την Θράκη.
-Αστέρη τι συμβαίνει χάνομαι κάτι με τραβάει κάτω , αντίο αγαπημένε.
-Μαλαματένια τι συμβαίνει χάνομαι και εγώ κρατήσου αγαπημένη.
Όμως η μοίρα είχε βρει τις αδελφές ψυχές που θα πήγαιναν ο Αστέρης και η μαλαματένια
Η αστερόσκονη της Μαλαματένιας βρήκε καταφύγιο στην ψυχή της Καλλιστώς αρχηγού μιας φυλής της Θράκης που κατοικούσε σε μια περιοχή που ονομάζονταν Λιβάδι πανέμορφος τόπος αγέρωχοι μοναδικοί εργατικοί άνθρωποι αλλά το ζωνάρι τους μονίμως λυμένο για καυγά. Η αρχηγός τους η Καλλιστώ μια κούκλα αγέρωχη γενναιά πρώτη στο σπαθί αρνιόταν πεισματικά να δήλωση υποταγή στον καθένα.
Απέναντι τους η περιοχή ονομαζόταν Βουνό. Αν τις έβλεπες από ψηλά φαίνονταν σαν μια περιοχή πανέμορφη , αρμονική τους χώριζε ένας ποταμός ο ανδρείος ήταν λες και κάποιος είχε πάρει ένα μαχαίρι και τους είχε κόψει στην μέση.
Στο Βουνό κατοικούσαν το ίδιο πανέμορφοι άνθρωποι όμορφοι πράοι που φρόντιζαν μόνο για το καλό του τόπου τους αρχηγός τους ο Λέανδρος ένας ρωμαλέος άνδρας γενναίος υπερήφανος που αρνιόταν και αυτός την υποταγή εκεί κούρνιασε η ψυχή του Αστέρη.
Ο Λέανδρος και η Καλλιστώ είχαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά και πολλά κοινά βιώματα. Είχαν αγαπήσει, πονέσει και προδοθεί πολύ. Έπαψαν και οι δυο να πιστεύουν στην ομορφιά της ζωής.
Είχαν κάνει μια άτυπη ανακωχή όμως αλίμονο εάν έστεκε γαϊδούρι περνούσε από το ένα μέρος στο άλλο . Γινόταν ο κακός χαμός.
Όμως η μοίρα είχε αλλά σχέδια…
Ο Μέγας Αλέξανδρος, έχει σχεδόν ετοιμαστεί για την εκστρατεία του . Έχει ετοιμαστεί ο στρατός οι προμήθειες το βοηθητικό προσωπικό όλα έτοιμα. Έχει χωρίσει την χωρά του σε τοπικά δουκάτα έχει βάλει δικούς του εμπίστους ανθρώπους στην κυβέρνηση έχει αφήσει και τον κατάλληλο στρατό.
Ωστόσο ,υπάρχουν και αυτοί οι δύο κουφιοκεφαλάκηδες που αρνούνται την υποταγή. Κάθε φορά που στέλνει αγγελιοφόρους ο ένας γυρνάει καλυμμένος με πίσσα και με πούπουλα και ο άλλος με μελί αλεύρι και σουσάμι. Αυτή η Καλλίστω τον καλλωπίζει κιόλας λες και είναι χαλβάς ο άνθρωπος.
Έξαλλος ο Μέγας Αλέξανδρος, αφού και οι 2 τελευταίοι αγγελιοφόροι του έχει περάσει μια βδομάδα και ακόμα να καθαριστούν.
Φωνάζει τους συμβούλους τους.
Αυτοί οι δύο θεοπάλαβοι το είχαν παρακάνει. Κινδυνεύαν να τιναχτούν όλα τα σχέδια του στον αέρα για δυο παρανοϊκούς, άκου πούπουλα και αλεύρι.
Οι σύμβουλοι του τον συμβουλεύαν να τους αφανίσει όμως αυτό θα αποδιοργάνωνε και θα αποσυντόνιζε όλη την εκστρατεία .
Αυτό δεν μπορεί να γίνει έλεγε ο Μέγας Αλέξανδρος.
Πρώτον είναι και οι δυο λιοντάρια κρίμα να χαθεί τόση γενναιότητα και δεύτερον και πιο σημαντικό παράοροι εάν αφανίζω τα χωριά τους πως θα πολεμήσουν για μένα οι στρατιώτες που είναι και το πιο επίλεκτο μου τμήμα και κατάγονται από κείνα τα μέρη;
Όλοι έσκυβαν το κεφάλι και ήταν μέσα στην απόγνωση.
Εκείνο τον καιρό είχε προσέλθει στην αυλή του ένας Σαλαμίνος πανέξυπνος ονόματα Σκαρπέτος που πρότεινε στον Μέγα Αλέξανδρο το εξής:
-Έχω να σου προτείνω το εξής έχω μαζί μου ένα μαγικό κοχύλι που βγάζει μια θεσπέσια μουσική εδώ έχω ένα βιβλίο που δείχνει τις φιγούρες αυτού του χορού,που το χορεύεις με αυτήν την μελωδία.
-Προτείνω λοιπόν να τους διδάξουμε αυτόν τον χορό και να τους βάλουμε να διαγωνιστούνε φυσικά θα μάθουμε και σε άλλους όμως είμαι σίγουρος ότι κανένας δεν θα τους ξεπεράσει γιατί είναι και οι δυο τρομερά ανταγωνιστικοί και εγωιστές για να χάσουν.
-Και πως είσαι σίγουρος ότι το μαγικό κοχύλι θα λειτουργήσει; Ρώτησε με αδημονία ο Μέγας Αλέξανδρος.
-Θα σου διηγηθώ την ιστορία του :
-Εγώ όπως όλοι γνωρίζετε κατάγομαι από την Κουλούρη ένα παραθαλάσσιο μέρος που βρίσκεται στην Σαλαμίνα. Η δουλειά μου ήταν έμπορος ψαριών και συνεργαζόμουν με τους καλυτέρους. Ένα ξημέρωμα αφού είχα περάσει μια όμορφη νύχτα στην αγκαλιά μιας ζουμερής ζωντοχήρας βρέθηκα μπροστά σε ένα αλλόκοτο θέαμα άκουσα ένα κοχύλι να βγάζει μια μελωδία διαφορετική από τις άλλες .Συρματοπλέγματα βαριά ζώνουν την δόλια μου καρδιά. Και έναν άνθρωπο να χορεύει με αλλόκοτα βήματα . Εκστασιάστηκα αφού τέλειωσε σήκωσε τα χεριά του ψηλά. Και μπήκε στην βαρκάτου και γύρισε με ένα σκασμό ψαριά.
Αυτό το θέαμα συνεχίστηκε για μέρες μέχρι που έφερα έναν εικονογράφο και αντέγραψε τα βήματα του . Τον πλησίασα και τον ρώτησα την ιστορία του.
-Εγώ ήμουν ένας ξακουστός καπετάνιος και ταξίδευα σε όλα τα περατά της γης μετέφερα εμπορεύματα από την μια άκρη στην άλλη ώσπου ένα βραδύ έγινε χαλασμός κόσμου νόμιζα ότι είχε έρθει το τέλος. Ώσπου στο βάθος είδα ένα απάγκιο λιμάνι .Προσευχήθηκα σε όλους τους θεούς της θάλασσας και τα κατάφερα. Αράξαμε και πέσαμε σε ύπνο βαθύ. Την επόμενη άκουσα μια θεϊκή μουσική μην μου ξαναφύγεις πια μάγκα μου και ανθρώπους να χορεύουν όλοι μαζί και ο καθένας μονός του. Αλλόκοτο θέαμα μαγικό και μπροστά τους μια πανέμορφη γυναικά να τους καθοδηγεί με χάρη . Όταν τέλειωσαν την πλησίασα μαγεμένος:
-Καλώς ορίσατε στην Φεβρωνία, είστε όλοι καλά ; Ονομάζομαι Χαιρωνία και είμαι η αρχόντισσά του τόπου είμαστε ένας ευλογημένος τόπος. Είμαι κόρη του Απόλλωνα και μιας θνητής της Μαρτινίκας . Όταν με γέννησε η μάνα μου δυστυχώς πέθανε σχεδόν αμέσως πρόλαβε όμως και μού έδωσε το χάρισμα να μπορώ να βλέπω το μέλλον και να επιλέξω ένα πράγμα από το μέλλον να το φέρω εδώ στο παρελθόν που θα βοηθούσε στο να εξελιχθεί καλυτέρα η ανθρωπότητα. Ονειρευόμουν για χρονιά αλλά μόνο άσχημα πράγματα όπλα ουσίες παρακμή πολέμους καταστροφές έβλεπα και την εξέλιξη της ιατρικής της επιστήμης όμως δεν ήξερα πως θα βοηθούσε ένα φάρμακο σε μια αρρώστια που θα εμφανιζόταν μετρά από χρονιά. Ώσπου ένα βραδύ βρέθηκα στο Μεταξουργείο σε μια αυλή με πανέμορφα ζουμπούλια ,γαρδένιες, γιασεμιά εκστασιάστηκα είδα ένα τραπέζι στρωμένο και ένα αντικείμενο που του βίαζες κάτι πλάκες και έβγαζαν μια αιθέρια μουσική. Γραμμόφωνο το λέγανε νομίζω .Ξεχυθήκαν στην αυλή και ξεχώρισα δύο νέους ανθρώπους σκέτη ομορφιά σαν αγάλματα. Τρώνε όμορφα πίνουν κουβεντιάζουν.
-Ρε Γιάννη έχω το καινούργιο ζεϊμπέκικο θα μας το χορέψεις;
Και μπαίνει αυτή η θεϊκή μουσική χάρε μπαμπέση σταυρωτή και από κάτω ο σταυραετός να χορεύει να πετάει να μην πατάει στην γη.
Εκστασιάστηκα και κατάλαβα ότι αυτό ήθελα όταν ξύπνησα ζήτησα από τον πατέρα να μου φέρει αυτήν την θεϊκή μουσική .αυτός ο χορός του θανάτου αλλά και της αναγέννησης αυτός ο χορός της χαράς και της λύπης ο ομαδικός αλλά και τόσο μοναδικός και ατομικά. Ο Απόλλωνας το έφερε μέσα σε ένα κοχύλι . Μου είπε ότι το κοχύλι θα ξαναγεννιόταν μόνο όταν ο άνθρωπος που θα το έπαιρνε είχε καθαρή ψυχή γενναιοδωρία και ταπεινότητα. Το έχεις χρονιά την ρώτησα ναι αλλά δεν έχει βρεθεί ακόμη ο κατάλληλος. Να δοκιμάσω τις λέω δεν έχουμε τετ να χάσουμε μου λέει και μόλις το πλησίασα έγινε το θαύμα το κοχύλι έβγαλε ένα παρόμοιο κοχύλι. Είναι δικό σου μου λέει όμως υπάρχει μια ακόμη δοκιμασία για να το αποκτήσεις πρέπει να μάθεις να χορεύεις και πρέπει μόλις μάθεις να χορεύεις κάθε μέρα μέχρι να το μεταλαμπαδεύσεις στον επόμενο. Έμαθα να χορεύω όμως αποφάσισα να ξεμπαρκάρω και να χορεύω πριν μπω στην ερωμένη μου την θάλασσα. Μπορώ του λέω να δω μήπως και εγώ μπορώ να έχω ένα κοχύλι. Πάμε να δούμε μου λέει. Και μόλις πλησίασα ένιωσα μια ζεστή μια ηρεμία μια θαλπωρή και το θαύμα έγινε εκεί μπροστά μου γεννήθηκε το κοχύλι.
Και το έχεις μαζί σου ρώτησε με αδημονία ο Αλέξανδρος τα έχω όλα και το κοχύλι και τους πάπυρους με τα βήματα.
Φυσικά η ιδέα λειτούργησε βέβαια μέχρι να τα καταφέρουν περάσανε τον παθόν τους τον τάραχο αλλά τελικά η Καλλιστώ και ο Λέανδρος έγιναν υπαρχηγοί του Μέγα Αλέξανδρου και τα κατάφεραν να συνυπάρξουν αρμονικά. Μέχρι που ένωσαν και τα βασιλεία τους και τις ψυχές τους.
Πλέον η αποστολή του Αστέρη και της Μαλαματένιας είχε τελειώσει.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ Α' ΜΕΡΟΣ
Αθηνά 1960
Βρισκόμαστε στην αυλή του Μεταξουργείου οπού χορεύει ο Σταυραετός και από κάτω η καλή του τον καμαρώνει. Ερωτευμένοι ως τα νυχιά της ψυχής τους. Νέοι και οι δυο καμαρώνουν ο ένας τον άλλο. Εκεί μετρά από τρέλες περιπλανήσεις κατέληξαν γερασμένοι πια ο Αστέρης και η Μαλαματένια. Εκεί κατέληξαν και επέλεξαν να είναι το τελευταίο ζευγάρι που θα ένωναν .Είχαν κουραστεί πια από την μακρινή περιπλάνηση . Μάλιστα το κοχύλι το έβρισκαν σχεδόν πάντα προσφάτους .Όμως τώρα την θεϊκή μουσική την έπαιζε το πικάπ. Εκεί συναντάμε τον Γιάννη και την Γιούλα. Χορεύει ο Γιάννης και καμαρώνει η Γιούλα. Και ξαφνικά εκεί που χορεύει βάζει την καλή του στον χορό όλοι παγώνουν γυναικά να χορεύει ζεϊμπέκικο και μάλιστα τόσο ωραία το χασέ ο Γιάννης σχολιάζουν οι φίλοι. Τον έβαλε στο βρακί της μουρμουρίζουν οι φαρμακόγλωσσές όμως εκείνοι τους αγνοούν χορεύει ο Σταυραετός μαζί με την γερακίνα εναλλάξ και σείεται η γη. Όμως η πανούργα μοίρα είχε αλλά σχέδια . Ο Γιάννης έπρεπε να υπηρετήσει την μαμά πατρίδα . Νια και καλομαθημένη μυημένη στον ερωτά νομίζει ότι αυτή η αγάπη δεν θα σβήσει. Όμως η πανούργα ζήλια που μισεί τον Αστέρη και την Μαλαματένια θα καταστρέψει αυτήν την αγάπη με δόλιο τρόπο. Θα στείλει τον δίδυμο αδερφό του Γιάννη να προσποιηθεί ότι είναι ο αγαπημένος της .Καμία σχέση ο ένας αδερφός με τον άλλον όσο καλοσυνάτος δοτικός και λεβέντης είναι ο Γιάννης τόσο κακόψυχος αχόρταγος και μίζερος ο Τάσος. Προσποιείται τον αδερφό του συνεννοείται και με έναν φωτογράφο και τρέχει στην άμοιρη νια που δυστυχώς λίγο το βραδύ λίγο το ναρκωτικό στο κρασί και η μονή που κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει είναι η Μαλαματένια που αντί να νιώθει τον Αστερη νιώθει σκοτάδι πόνο απόγνωση .Καλοστημένη η παγίδα έχει και τις φωτογραφίες και χωρίζει το ζευγάρι όμως παρόλο που είναι χωριά το πάθος τους για τον χορό θα είναι αυτό που θα τους ξαναενώσει και θα είναι και πάλι μαζί στην δύση της ζωής τους
Β' ΜΕΡΟΣ
-Μα είναι σοβαρά αυτά πράγματα βρε Ηλία είναι για την ηλικία μου αυτά κοντεύω τα 60. Άκου διαγωνισμός ζεϊμπέκικου αναμεσά στα Καπή.
-Βρε φιλέ μην με πρήζεις το βραβείο είναι σούπερ 10000 ευρώ θα κάνουμε πλήρης ανακαίνιση.
-Να τα δώσω εγώ τα 10000 ευρώ να ξεμπερδέψω από το να ρεζιλευτώ στα γεροντάματα μου.
-Ο κύβος ερίφθη φιλέ μου σου δήλωσα ήδη συμμετοχή και σταματά την γκρίνια και πάμε να κατοχυρώσουμε το τραγούδι πριν μας το κλέψουν μην μου ξαναφύγεις πια .
-Άντε πάμε με επεισες.
-Γιούλα σου δήλωσα συμμετοχή στον πανελλήνιο διαγωνισμό ζεϊμπέκικου των Καή 80 συμμέτοχες για να μας εκπροσωπήσεις.
-Πας καλά χριστιανή μου ο άνδρας μου δεν έχει κλίσει έξη μήνες πεθαμένος και εγώ θα τρέχω σε χορούς και πανηγύρια πας καλά;
-Το έπαθλο είναι μεγάλο 10000 ευρώ και όλοι συμφωνούν ότι με αυτά τα χρήματα θα συνεισφέρουμε στο κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου σκέψου πόσοι θα ευεργετηθούν .
-Τώρα πατάς ευαίσθητη χορδή. Ας πάει και το παλιάμπελο.
-Γιούπι μην μου ξαναφύγεις πια.
Ημέρα του διαγωνισμού.
-Μα είστε εντελώς ηλίθια τι σας είχα πει να προσέχετε να πάρει ο καθένας διαγωνιζόμενος ξεχωριστό τραγούδι γιατρό δεν τύπωσα την ρημαδολίστα ώστε να μην γίνει λάθος. Και εσείς είχατε μια μόνο δουλειά να γράφετε τα ονόματα διπλά σε κάθε τραγούδι τόσο δύσκολο ήταν αλλά μάλλον έχετε μυαλό αμοιβάδας!
-Έχετε δίκιο κύριε πρόεδρε όμως ο διαγωνισμός ανδρών και γυναικών ήταν σε άλλη αίθουσα και δεν κατάλαβε κάνεις το μπέρδεμα.
-Καλά λέω εγώ μυαλό αμοιβάδας οι δυο φιναλίστ έχουν επιλέξει το ίδιο τραγούδι ε δεν το γλιτώνω το εγκεφαλικό. ΑΣΕ που μίλησα και στους δύο και κάνεις δεν κάνει πίσω .Ε ας χορέψουμε τότε μαζί .
-Έχεις δίκιο.
Και εκεί πάνω στην πιστά χορέψαν αναγνωρίσαν ο ένας τον άλλον έπεσαν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και ξεψυχήσαν ο ένας αγκαλιά με τον άλλον . Ας ήταν και να πέθαινα ξημέρωμα Σάββατου έβγαλαν τον τελευταίο τους ήχο τα κοχύλια και δεν ξανάβγαλαν ήχο .αντίο αστέρι αντίο μαλαματένια και μαζί πήγαν στον παράδεισο των αστερίων.
