Το έυκολο και το Αδύνατο – Αναστασία Αντωνακάκη

“«Αδύνατο» είναι ο ορισμός ενός γεγονότος μία στιγμή προτού συμβεί.”

“Σήμερα εσείς είστε ένα είδος κοσμικού ασκητή, απομονώνεστε σε ένα έρημο μέρος για να μην μοιραστείτε το παρόν.”

“Κάνετε λάθος ως προς το παρελθόν, δε μένει ανέπαφο. Ο χρόνος είναι λέπρα, το ξεφτίζει και το σκορπίζει.”

“Δε μου έρχεται στο μυαλό ταπείνωση χειρότερη από εκείνη ενός παιδιού που βάζει τα δυνατά του και δέχεται κατάμουτρα την χλεύη των ενηλίκων.”

“Όμως, ποιον μπορεί να ενδιαφέρει ο χαρακτήρας μου; […] Δεν είναι ζήτημα προσωπικότητας, δεν έχω κάποια δική μου. Έχω μία πολλαπλή, μία απ’ όλους μας […].”

“Παλιότερα φανταζόμουν πως ήμουν μόνος σε μια ταβέρνα να μονολογώ, τώρα μου φαίνεται ότι βρίσκομαι μπροστά σε μια βουβή συνέλευση, σ’ ένα πλήθος απόντων, μπροστά στους οποίους κάνω την παρέμβασή μου.”

“Είναι ένας τόπος για ανθρώπους μόνους, ένας διάδρομος με μονά κελιά, σαν μοναστήρι χωρίς τις προσευχές. Οι μοναχοί εδώ εμπιστεύονται δικηγόρους, αυτοί φροντίζουν για τις προσευχές.”

“Πιο πολύ από το να κάθομαι στην ίδια θέση, μετράει για μένα να βρισκόμαστε μέσα στα ίδια λεπτά της μέρας. Μου αρέσει αφάνταστα να σε ρωτάω τι ώρα είναι, για ν’ ακούω από σένα πως είναι ίδια με την δική μου. Μου αρέσει η φωνή σου που μου το επιβεβαιώνει ενοχλημένη.”

“- Έχετε την τάση να διαγράφεστε από παντού;

– Μπορεί. Το αντίθετο όμως είναι να υπογραμμίζει κανείς την παρουσία του, η ιδεοληπτική επιθυμία να αφήνει ίχνη, εικόνα, έκφραση. Να θέλει να προσθέσει το όνομά του στη λίστα των διασημοτήτων, που είναι αμέτρητες, τόσο που συμπίπτουν με των ανωνύμων. Η μανία να με θεωρούν οι άλλοι σημαντικό δε με αφορά.”

“[…] Η αλήθεια βρίσκεται στον πάτο του πηγαδιού κι αν κάποιος σκύψει από πάνω βλέπει την αντανάκλαση του ήλιου ή του φεγγαριού. Όμως, αν κατέβει στο πηγάδι, δεν θα βρει ούτε τη μία ούτε την άλλη. Θα βρει την αλήθεια. Έτσι έχουν τα πράγματα, πρέπει ή να κατεβείς ή να πέσεις μέσα.”

Δεν λέω πως είναι εύκολο. Λέω, απλώς, πως δεν είναι αδύνατο.

Όλα τα αποσπάσματα που βρίσκονται σε εισαγωγικά προέρχονται από το βιβλίο “Το Αδύνατο” του Erri De Luca, σε μετάφραση της Άννας Παπασταύρου, από τις εκδόσεις Κέλευθος (Αθήνα, 2022).

Scroll to Top